Ρόζα

Μέσα από την ιστορία μιας μυστηριώδους ταβερνιάρισσας με το όνομα «Ρόζα», η παράσταση επιδιώκει να θίξει επί σκηνής ένα κρίσιμο ζήτημα: «ευτυχία και δυστυχία» ή «ύπαρξη και ανυπαρξία» ή «Eros και Thanatos». Από την κάμαρά της επιστρέφουν μόνο οι ευτυχισμένοι. Οι δυστυχισμένοι χάνονται για πάντα, εκτός από έναν: τον τελευταίο εθελοντή, τον οποίον οι στρατιωτικές αρχές «επιστρέφουν» με τη βία.
Αυτός λέει πως βρέθηκε σε έναν κόσμο πέραν κάθε φαντασίας, έναν κόσμο που ξεπερνάει τα φυσικά όρια του δικού μας, έναν κόσμο που φαντάζει πολύ ανώτερος από αυτόν στον οποίο ζούμε. Η παράσταση, με έναν ανάλαφρο τρόπο, αποπειράται να συζητήσει τη ματαιότητα – ή μη – της ύπαρξης, μέσα από την ιστορία ενός ολόκληρου στρατού που ήρθε αντιμέτωπος με μια αινιγματική ταβερνιάρισσα.

Σκηνοθετικό σημείωμα

Εμπνευσμένοι από το μυθιστόρημα «Ρόζα» του Maurice Pons, τέσσερις ηθοποιοί αποπειρώνται να σκηνοθετήσουν από κοινού μια παράσταση που θέτει τα εξής ερωτήματα: υπάρχει ευτυχία σε αυτόν τον κόσμο ή μόνο έξω από αυτόν; Ποιος είναι, τελικά,
ευτυχισμένος; Μήπως από την ευτυχία μας χωρίζει απλά μια πόρτα; Μήπως επιλέγουμε τη δυστυχία, γιατί απλά φοβόμαστε τι μπορεί να υπάρχει πίσω από την πόρτα αυτή; Μήπως, τελικά, ο Παράδεισος είναι εδώ; Ή μήπως δεν είναι; Η παράσταση, με έναν ανάλαφρο τρόπο, επιδιώκει να συζητήσει τη ματαιότητα – ή μη – της ύπαρξης, μέσα από την ιστορία ενός ολόκληρου στρατού που ήρθε αντιμέτωπος με μια αινιγματική ταβερνιάρισσα.

«…Θα βγάζαμε τα μεσάνυχτα από τις τσέπες μας και θα ανάβαμε φωτιά…»
Henri Pichette

___________________________________

Η ομάδα «δίpus άpterus» δημιουργήθηκε το 2025 από τους ηθοποιούς Ιωάννη Καμπούρη και Ανδρομάχη Μπάρδη και έχει βάση τη Θεσσαλονίκη. Η Ρόζα  είναι η πρώτη θεατρική παραγωγή της ομάδας.

___________________________________